De lustrummusical van het Zuyderzee Lyceum brengt leerlingen, docenten, medewerkers en ouders al jaren op een unieke manier samen. Sinds 1989 is docent Lichamelijke Opvoeding Marcel Kroes de drijvende kracht, die er onvermoeibaar zijn ziel en zaligheid in stopt. Samen met de bijna honderd deelnemers, hoopt hij op 21 en 22 april weer een mooie editie op de planken te brengen in Theater ’t Voorhuys met de naam: De Campus voor Pampus.
Geeske (15) speelt kornet: ‘Dit is wel wat anders dan spelen in een orkest’
Emmeloord – ‘Het is heel leuk om mee te doen, maar het is nu nog wel een beetje een chaos’, vertelt Geeske Boersma (15) in de gymzaal van het Zuyderzee Lyceum in Emmeloord met een grote glimlach. Ze doet in april mee aan de schoolmusical De Campus voor Pampus. Als muzikant in de band. ‘Ik speel kornet.’
Dat doet ze al zes jaar, legt ze uit. ‘Maar dan in een orkest. Dat is wel even anders dan een musical, waar het niet alleen draait om de muziek maar ook om acteren en zingen.’ De repetities voor De Campus voor Pampus met alle disciplines bij elkaar, betekenen voor haar en haar bandleden tot nu toe vooral veel wachten.
‘Maar het is wel mooi om te zien dat nu iedereen steeds meer in zijn rol komt. Voorheen zaten de teksten er nog niet goed in, was er nog veel onduidelijkheid over wie waar moest zijn. Maar nu krijgt het toch echt steeds meer vorm.’
Corona
Marcel Kroes erkent dat. ‘We hebben gewoon echt veel te lijden gehad onder corona. Veel zieken, quarantaines, de school is weer een poosje dicht geweest. Daarom hebben we besloten om de speeldata in januari op te schuiven naar april. Gelukkig kon dat in Theater ’t Voorhuys, daar ben ik heel blij mee.’
Ook voor de repetitie die deze donderdag op de planning staat, is het mede door corona weer enorm behelpen. ‘Naast zieken zijn er ook leerlingen die herkansingen moeten doen. Het is niet anders, we roeien met de riemen die we hebben. En we werken gelukkig met een dubbele rolbezetting, dat scheelt wel. Als de een niet kan, kan de ander meestal wel.’
Omdat de voorstelling moest worden uitgesteld, haakten sommige spelers helaas af door andere verplichtingen. ‘Maar daar heb ik inmiddels vervanging voor gevonden’, klinkt Kroes opgelucht. En dus kan deze repetitie waarin het hele stuk wordt doorgelopen, toch zonder al te veel problemen gewoon doorgaan.
Vechten, pesten en treiteren
Fijn, vindt Daisy Kuitert (17). Zij speelt een van de bendeleden en geniet enorm van haar rol. ‘Ik hoor bij de Sharks, ben een soort aanhangsel van de bendeleider. Heerlijk om te spelen. Ik mag vechten, pesten en treiteren. Dat past helemaal niet bij mij als persoon, maar daarom is deze rol juist zo leuk.’ Of ze haar tekst al kent? ‘Jazeker. Maar ik heb ook maar zes hele zinnen tekst.’
Docente Engels Trix de Bruijn (60) speelt ook zo’n ‘heerlijke’ rol. ‘Ik ben Grumpy. Een zeikerd, een zeurkous. Een heel grappige rol. Vooral om de yogascene waar mijn karakter met veel tegenzin aan mee moet doen, moeten we steeds zo lachen. Vooral omdat ik zelf ook echt niet zo lenig ben, dus het geklungel komt heel echt over allemaal.’
Gezagsverhouding
De Bruijn geniet van het samenwerken met haar leerlingen. ‘Ik merk wel dat zij er in het begin vaak moeite mee hebben. Het voelt toch wat ongemakkelijk voor ze om hun docent opeens in een andere setting mee te maken. Maar voor mij is die gezagsverhouding hier direct weg en dat is leuk en ook heel goed voor de band met de leerlingen. Je leert elkaar op een andere manier kennen.’
Leerling Maud Noordhuis (17) beaamt dat. ‘In het begin voelt het nog wat vreemd. Wanneer mag je nou schelden tegen je docent of een middelvinger opsteken? Wij moeten in dit stuk zelfs een leraar optillen en wegduwen. Maar het went snel en dan is het eigenlijk alleen maar heel leuk.’